نورون ها و اساس بیولوژیکی رفتارها

شاید قبلا در مورد اصول روانشناسی و چگونگی تحقیقات روانشناسان در مورد ذهن و رفتار انسان کاوش کرده باشید. این مطلب بر فرآیندهای بیولوژیکی که در نحوه تفکر، احساس، واکنش و رفتار ما نقش دارند، متمرکز است. هر ساله میلیون ها نفر تحت تأثیر اختلالات مغزی و سیستم عصبی از جمله آلزایمر، بیماری پارکینسون، سکته مغزی و آسیب های مغزی قرار می گیرند. این بیماری ها و آسیب ها اهمیت اساس بیولوژیکی رفتار ما را برجسته می کند. در این مقاله، نورون ها و برخی از مبانی روانشناسی بیولوژیکی را بررسی خواهیم کرد.

اصول اولیه

حوزه ای از روانشناسی که می خواهد درک کند چگونه مغز بر رفتار تأثیر می گذارد، به عنوان روانشناختی زیستی شناخته می شود. گرچه ممکن است این موضوع را با عنوان روان زیست شناسی یا علوم اعصاب رفتاری نیز بشناسید.

نورون ها

نورون ها عناصر اصلی سازنده زندگی هستند. این سلول های کاملاً تخصصی وظیفه دریافت و انتقال اطلاعات از یک قسمت از بدن به قسمت دیگر را دارند. در این مقاله، در مورد چگونگی عملکرد نورون ها بیشتر می آموزید.

آناتومی نورون

برای درک بهتر نحوه کار نورون ها برای انتقال اطلاعات به سراسر بدن، شناخت قسمت های مختلف یک نورون ضروری است. می توانید در مقالات دیگر مربوط به مرور کلی از آناتومی نورون، در مورد ساختار یک سلول عصبی و نحوه انتقال سیگنال های عصبی اطلاعات کسب کنید.

سه قسمت اساسی برای یک نورون وجود دارد: دندریت ها، جسم سلولی و آکسون. با این حال، همه سلول های عصبی بسته به عملکرد و نقش نورون از نظر اندازه، شکل و ویژگی تا حدودی متفاوت هستند.

برخی از سلول های عصبی شاخه های دندریتیک کمی دارند، در حالی که برخی دیگر به منظور دریافت اطلاعات زیاد شاخه های بسیار زیادی دارند. بعضی از نورون ها آکسون کوتاه دارند، در حالی که برای بعضی دیگر می توانند کاملاً طولانی باشند.

طولانی ترین آکسون در بدن انسان از پایین ستون فقرات تا انگشت شست پا گسترش یافته، و طول آن تقریباً به طور تقریبی سه فوت است.

چگونه نورون ها اطلاعات را انتقال و دریافت می کنند؟ برای برقراری ارتباط، نورون ها باید اطلاعات را درون نورون و از یک نورون به نورون دیگر منتقل کنند. این فرایند هم از سیگنال های الکتریکی و هم از پیام رسان های شیمیایی استفاده می کند.

دندریت های نورون ها اطلاعات را از گیرنده های حسی یا سایر نورون ها دریافت می کنند. سپس این اطلاعات به جسم سلولی و به آکسون منتقل می شود. اطلاعات پس از رسیدن به آکسون، در طول آکسون به شکل سیگنال الکتریکی حرکت می کند.

ارتباطات سیناپسی

هنگامی که یک تکانه الکتریکی به انتهای آکسون رسید، اطلاعات باید از طریق شکاف سیناپسی به دندریت های نورون مجاور منتقل شوند. در برخی موارد، سیگنال الکتریکی می تواند تقریباً بلافاصله شکاف بین نورون ها را پر کند، و به مسیر خود ادامه دهد.

در موارد دیگر، انتقال دهنده های عصبی برای ارسال اطلاعات از یک نورون به نورون دیگر لازم هستند. انتقال دهنده های عصبی پیام رسان های شیمیایی هستند،که برای عبور از شکاف سیناپسی و رسیدن به محل های پذیرنده سایر نورون ها، از پایانه های آکسون آزاد می شوند. در فرایندی که به بازجذب معروف است، این انتقال دهنده های عصبی به محل گیرنده متصل می شوند، و توسط نورون دوباره جذب می شوند تا مجددا مورد استفاده قرار گیرند.

نورون ها
Google Images/ Neuron

انتقال دهنده های عصبی

انتقال دهنده های عصبی بخشی اساسی از عملکرد روزمره ما هستند. در حالی که به طور دقیق مشخص نیست که چند انتقال دهنده عصبی وجود دارد، دانشمندان بیش از 100 پیام رسان شیمیایی را شناسایی کرده اند.

موارد زیر تنها برخی از انتقال دهنده های عصبی اصلی، اثرات شناخته شده آن ها و اختلالات مرتبط با آن ها است.

  • استیل کولین: مربوط به حافظه، انقباضات عضلانی و یادگیری است. کمبود استیل کولین در مغز با بیماری آلزایمر مرتبط است.
  • اندورفین: مربوط به احساسات و درک درد است. بدن در پاسخ به ترس یا تروما، اندورفین آزاد می کند. این پیام رسان های شیمیایی مشابه داروهای مخدر مانند مورفین هستند، اما بسیار قوی تر از آن ها هستند.
  • دوپامین: مربوط به فکر و احساسات لذت بخش است. بیماری پارکینسون یکی از بیماری های مرتبط با کمبود دوپامین است. ممکن است پزشکان داروهایی را تجویز کنند که می توانند فعالیت دوپامین را در مغز افزایش دهند. گروهی دیگر آگونیست های دوپامین هستند که می توانند مشابه اثرات دوپامین عمل کنند.

نوع دیگری از مواد لوودوپا است که در مغز به دوپامین تبدیل می شود. هر کدام فواید نسبی و عوارض جانبی خاص خود را دارند. محققان همچنین ارتباط قوی بین اسکیزوفرنی و مقادیر بیش از حد دوپامین را در قسمت های خاصی از مغز پیدا کرده اند.

سیستم های ارتباطی

نورون ها فقط قسمت کوچکی از سیستم ارتباطی پیچیده بدن انسان را تشکیل می دهند. سیستم عصبی از دو قسمت اصلی تشکیل شده است: سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی محیطی. علاوه بر این، سیستم غدد درون ریز نقش مهمی در ارتباطات دارد.

مغز

پیشرفت های فن آوری در سال های اخیر به دانشمندان امکان می دهد تا مغز انسان را به روش هایی که در گذشته امکان پذیر نبود، مطالعه کنند. درباره قسمت های مختلف مغز و عملکردهای هر منطقه در مغز بیشتر بیاموزید.

بیشتر بخوانید: نوروبیولوژی بین فردی برای مطالعه ذهن سالم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.