انسان ها ذاتاً موجوداتی اجتماعی هستند که به دنبال برقراری ارتباط با دوستان، خانواده و افراد دیگر در جوامع خود هستند. با این حال، طبق گزارش سازمان منابع و خدمات بهداشتی ایالات متحده، تعداد زیادی از آمریکایی ها احساس تنهایی یا انزوای اجتماعی می کنند، به طوری که بسیاری از کارشناسان آن را “اپیدمی تنهایی” می دانند. در واکنش به بیماری همه گیر کووید-19 بسیاری از جوامع با تعطیلی محل کار و مدارس و دستورهای کار در خانه روبرو هستند که این امر ممکن است در ایجاد انزوای اجتماعی برای بیشتر افراد آسیب پذیر از تعاملات اجتماعی که برای سلامت روان و رفاه بسیار حیاتی هستند، تأثیر داشته باشد.
در این مقاله دکتر میرنا ویسمن، پزشک اپیدمیولوژی خانواده دایان گلدمن کمپر در روانپزشکی در کالج پزشکان و جراحان دانشگاه کلمبیا، در مورد تأثیر تنهایی و انزوای اجتماعی در سلامت روان و همچنین روش های ارتباط با دیگران در حالتی که شرایط حکم می کند در این دوره حضور بیماری کووید-19 در خانه بمانیم، صحبت می کند.
- درباره تأثیر انزوای اجتماعی بر سلامت روان چه می دانیم؟
دلبستگی انسانی یک نیاز اساسی است. به همین دلیل است که ما در خانواده ها و اجتماعاتی زندگی می کنیم که می توانیم با افراد دیگر ارتباط برقرار کنیم. این فقط بخشی از شرایط انسانی است. داده های گسترده ای وجود دارد که می تواند ثابت کند وقتی این نوع دلبستگی ها در اوایل زندگی دچار مشکل می شود، مانند زمانی که مادر از افسردگی پس از زایمان رنج می برد، و در نتیجه پیوند مادر و نوزاد مختل می شود، می تواند عواقب طولانی مدت برای سلامتی، از وزن کم کودک هنگام تولد گرفته تا افزایش احتمال افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد یا خودکشی در آینده را داشته باشد. متأسفانه، مطالعات همچنین نشان می دهد که پیوندهای ضعیف در اوایل زندگی می تواند منجر به انزوای اجتماعی بیشتر در سنین بالاتر و همچنین احساس تنهایی شدید شود.
یکی از مواردی که روانپزشکان مدت ها قبل از همه گیری بیماری کووید-19 دیده بودند این است که تنهایی و انزوای اجتماعی از عوامل بزرگ افسردگی است. گاهی اوقات، فرد مبتلا به افسردگی است و با بدتر شدن علائم، از افراد دیگر دوری می کند و منزوی می شود. در مواقع دیگر، افراد افسرده می شوند، زیرا از دیگران جدا شده اند و کسانی را ندارند که بتوانند به آن ها اعتماد کنند. شاید آن ها تنها باشند، زیرا چیزی در زندگی شان تغییر کرده است. شاید اتفاق بدی افتاده باشد و شخص خاصی را از دست داده باشند. شاید آن ها با خانواده خود و یا افرادی که باید به آن ها نزدیک باشند کنار نمی آیند. متأسفانه دلایل زیادی برای تنهایی وجود دارد. و ما پیوسته شاهد یک ارتباط قوی بین افسردگی و انزوای اجتماعی هستیم. یافتن راه های مقابله با این تنهایی می تواند قسمت مهمی از درمان باشد.
- تعطیلی فعلی کسب و کارها و مدارس، و سفارش به کار در خانه چه اثراتی می تواند داشته باشد؟
این وضعیت جدید فاصله گذاری اجباری اجتماعی یک پارادوکس جالب است: هرچه بیشتر به ما دستور داده شود که از هم جدا بمانیم، بیشتر می فهمیم که روابط انسانی ما واقعاً چقدر مهم هستند. برخی از افراد با خانواده های خود زندگی می کنند و همه با هم کنار می آیند. آنچه در آن شرایط می بینم این است که وحدت و همکاری جدیدی در فعالیت های مشترک از جمله پختن غذا با هم یا تماشای فیلم به صورت خانوادگی وجود دارد. برخی در حال یافتن ارتباطات جدید با افرادی هستند که با آن ها زندگی می کنند، و چیزهای جدیدی برای انجام دادن در خانه و لذت بردن از خانه پیدا می کنند. این شرایط برای آن ها فوق العاده است.
همانطور که گفته شد، برخی از افراد تجربه معکوس دارند. برخی با افرادی زندگی می کنند که با آن ها کنار نمی آیند. گیر افتادن در خانه باعث ایجاد استرس در افراد می شود. زیرا دیگر نمی توانند فعالیت هایی را که برای جبران این اختلافات اساسی در خانواده در طول روز انجام می دادند، انجام دهند. این شرایط نگران کننده است.
افرادی هستند که تنها زندگی می کنند. به طور کلی آن ها ممکن است بیشتر عادت به ارتباط اجتماعی کمتری داشته باشند. اما از طرف دیگر، بسیاری از افرادی که به تنهایی زندگی می کنند، تعداد زیادی از دوستان و اعضای خانواده خود را به طور منظم می بینند تا این تنهایی را جبران کنند. همچنین می توانند نسبت به چیزی که اتفاق می افتد آسیب پذیرتر باشند.
حقیقت این است که هیچ کدام از ما از تأثیر کووید-19 در ایجاد انزوای اجتماعی و عواقب طولانی مدت این نوع فاصله گذاری اجتماعی در شرایط جدید به وجود آمده اطلاع دقیقی نداریم.
- افراد چگونه می توانند بهتر با این نوع انزوای اجباری کنار بیایند؟
خبر خوب این است که بطور کلی انسان بسیار انعطاف پذیر و سازگار است. شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد وقتی می توانید راه هایی برای ارتباط پیدا کنید، این کار به کاهش تأثیر کووید-19در انزوای اجتماعی کمک می کند. به طور مثال، برخی از افراد هر روز در ساعت مشخصی آنلاین می شوند، و با گروهی از اعضای خانواده یا دوستان خود در فضای مجازی گفتگو می کنند. بنابراین، یافتن راه هایی برای برقراری ارتباط با دیگران، راه هایی برای انجام کارها با هم، حتی به صورت مجازی مهم است. این کار بیرون رفتن و خوردن غذا در رستوران یا قدم زدن با یکدیگر در یک موزه نیست. این کار به اندازه به اشتراک گذاشتن یک آغوش نیست. اما تفاوت ایجاد می کنند، و بنابراین مهم هستند.
- افراد چگونه می توانند تشخیص دهند که انزوا و تنهایی آن ها بیش از حد شده است؟
تشخیص این انزوا و تنهایی در خود همیشه کار ساده ای نیست. اما دیدن آن در دیگران می تواند آسان تر باشد. در مورد عزیزان خود مواظب شرایط زیر باشید:
اول اینکه، اگر کسی از عزیزان و افراد مهم زندگی تان مدتیست ناپیداست و چیزی در مورد او نمی شنوید، به طور مثال برای او پیام یا ایمیلی می فرستید، یا با او تماس می گیرید و پاسخ نمی دهد، می تواند نگران کننده باشد. این فرد می تواند جزو آن دسته از افراد باشد که در این مدت نیاز به توجه بیشتری دارند. پیگیر باشید و مطمئن شوید که حالشان خوب است.
نوع دیگری از وضعیتی که ممکن است نگران کننده باشد این است که دوست یا یکی از اعضای خانواده شما بیش از حد بر حوادث متمرکز شده است. آن ها در شبکه های اجتماعی هستند، یا درباره تعداد افرادی که می میرند، در بیمارستان ها بستری هستند یا کمبود دستگاه های تنفس مصنوعی پیام ارسال می کنند. آن ها وقت زیادی را صرف چیزهای بد می کنند. در این شرایط نیز ارزش دارد که به آن ها کمک کنید تا روی چیز دیگری تمرکز کنند، و نکات مثبت در شرایط موجود را ببینند.
- این کار را چگونه انجام می دهید؟
این شرایط نوعی چالش است. اما می توانید به عنوان یک فرصت نیز به آن نگاه کنید. از خود یا کسانی که نگران آن ها هستید بپرسید کارهایی که هرگز وقت انجام آن ها را نداشته اید و همیشه دوست داشته اید انجام دهید، چه چیزهایی هستند؟ می توانید خلاقیت به خرج دهید. می توانید در یک کلاس آنلاین شرکت کنید، یا دستورالعمل جدیدی را امتحان کنید. می توانید کمد هایتان را تمیز کنید، یا ساختن یک کاردستی را امتحان کنید. می توانید با دوستان قدیمی خود تماس بگیرید. فیلم های قدیمی تماشا کنید، یا در یک سخنرانی آنلاین شرکت کنید. همچنین می توانید با خانواده خود تماس بگیرید. مواردی وجود دارد که می توانید برای ایجاد ارتباط و کمک به کمی مثبت تر شدن اوضاع انجام دهید. همه این کارها می تواند به افراد در ارتباط بیشتر، و در نتیجه کاهش تأثیر کووید-19 در ایجاد انزوای اجتماعی کمک کند.
آیا چیزی وجود دارد که بتوانیم از این دوره فاصله گذاری اجتماعی یاد بگیریم که بتواند به سلامت روان و سلامتی ما کمک کند، تا وقتی این فاصله گذاری ها در آینده برداشته شوند بتوانیم با دیگران ارتباط بهتری برقرار کنیم؟
بعد از پایان همه چیز، جهان چگونه ممکن است تغییر کند. آنچه شما از این تجربه می گیرید تا حد زیادی به شرایط شما بستگی دارد. سعی کنید چیز جدیدی درباره خود یاد بگیرید. مواردی را که در این دوره فوق العاده برای رفاه شما بسیار حیاتی است، هم چیزهایی که برای رسیدن به بهترین حالت خود به آن ها نیاز دارید و هم چیزهایی که باید از آنها اجتناب کنید، در نظر بگیرید. امید است که این شرایط به افراد کمک کند تا اولویت های خود را دوباره مرتب کنند، چیزهایی را که مهم هستند بررسی کنند، و روش های جدیدی برای تقویت ارتباط با دیگران کشف کنند.
بیشتر بخوانید: چگونگی تأثیر استرس بر مغز