ارتباط بین خواب کوتاه مدت در میانسالی و خطر ابتلا به زوال عقل

تاثیر خواب بر سلامت مغز

مطالعه تازه منتشر شده ای نشان می دهد افرادی که در 50، 60 و 70 سالگی به طور مداوم در طول شب شش ساعت یا کمتر از آن می خوابند، در حدود 30 درصد بیشتر از کسانی که هفت ساعت خواب شبانه دارند، دچار زوال عقل می شوند. زمانی که دانشمندان خطر ژنتیکی بیماری آلزایمر و سلامت جسمی و روانی را در نظر می گیرند، این درصد بیشتر هم می شود.

مطالعات دیگر ارتباط بین مشکلات خواب و زوال عقل را کشف کرده است، اما این ارتباط هنوز نامشخص است. با این حال سروین سابیا، محقق ارشد تحقیقات، به انجمن افراد بازنشسته آمریکا گفته: این گزارش یک مزیت بی نظیر نسبت به مطالعات قبلی دارد.

سابیا، متخصص اپیدمیولوژیست در انستیتوی تحقیقات بهداشتی و پزشکی فرانسه در پاریس و در کالج دانشگاه لندن می گوید: “بیشتر مطالعات قبلی بر روی افراد 65 ساله یا بالاتر انجام شده بود. تازگی این مطالعه این است که دوره پیگیری طولانی مدت آن به ما امکان ارزیابی ارتباط طول خواب در 50 سالگی و خطر زوال عقل در آینده را می دهد.”

آنچه محققان دریافتند “ارتباط بین مدت زمان کوتاه خواب به طور مداوم بین 50 تا 70 سالگی و افزایش خطر ابتلا به زوال عقل است.”

خواب کوتاه می تواند به پیشرفت بیماری کمک کند

اگرچه دانشمندان مدتهاست که ارتباط بین خواب آشفته و زوال عقل را تأیید کرده اند، اما آن ها نتوانسته اند یک معمای مهم را حل کنند: آیا مشکلات خواب به بروز زوال عقل کمک می کند، یا می تواند نشانه ای از درست نبودن چیزی در مغز باشد؟

لوسی برندان، دانشیار عصب شناسی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن و یک متخصص در زمینه رابطه خواب و بیماری آلزایمر گفت: ” اگرچه مطالعه سابیا این مسأله را به طور قطع تأیید نمی کند، اما به شدت نشان می دهد که خواب کوتاه  مدت به طور مداوم در میانسالی ممکن است عامل اصلی زوال عقل باشد.”

وی توضیح داد: “گروه تحقیقات سابیا سال ها قبل از بروز علائم و احتمالاً قبل از ایجاد بسیاری از آسیب ها، كیفیت خواب را كنترل كردند. این یک مطالعه قطعی نیست، اما از نظر من شواهد قانع کننده ای را نشان می دهد که افراد با عادت خواب کوتاه مدت ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.”

سابیا و همکارانش حدود 8000 نفر را در انگلیس به مدت حدود 25 سال تحت نظر داشتند، و الگوی خواب آن ها را از 50 سالگی ارزیابی کردند. شرکت کنندگان مدت زمان و کیفیت خواب خود را در زمان واقعی در شش نقطه از مطالعه گزارش کردند، و بیش از نیمی از آن ها از یک شتاب سنج استفاده کردند -دستگاهی که زمان های حرکت و سکون را تشخیص می دهد- تا بازه خواب خود را در طول چرخه گزارشی 2012-2013 ثبت کنند.

در پایان مطالعه، 521 نفر به نوعی از زوال عقل مبتلا شده بودند. میانگین سن در تشخیص زوال عقل 77 سال بود. علاوه بر این، خطر ابتلا به نوعی از زوال عقل در کسانی که خواب کوتاه مدت را گزارش کرده بودند، به طور قابل توجهی بالا بود. در سن 50 سالگی، افراد کم خواب در مقایسه با شرکت کنندگان نرمال، با 22 درصد افزایش خطر مواجه هستند. در 60 سالگی، میزان خطر 37 درصد و در 70 سالگی 24 درصد بود. تمام یافته ها حتی پس از در نظر گرفتن سلامت جسمی و روانی، خطر ژنتیکی برای بیماری آلزایمر و عوامل اجتماعی-جمعیتی، همچنان به قوت خود باقی بودند.

سابیا و تیم وی همچنین بررسی کردند که آیا تغییر در الگوی خواب تاثیری در ایجاد زوال عقل دارد یا خیر. صرف نظر از سن، افرادی که الگوی خواب کوتاه مدت به طور مداوم دارند در معرض بالاترین خطر قرار دارند، و 30 درصد بیشتر از افراد با مدت زمان خواب نرمال احتمال ابتلا به زوال عقل در آن ها وجود دارد.

Pexels/ Sleeping

این مطالعه انواع مختلف زوال عقل را در بر نمی گیرد، بنابراین راهی وجود ندارد که به طور قطعی بدانیم چند نفر به بیماری آلزایمر مبتلا شده اند یا چه تعداد از آن ها در نتیجه بیماری های قلبی عروقی یا سایر اختلالات عصبی شناختی دچار زوال عقل شده اند. اما با استفاده از تشخیص زوال عقل بدون سابقه بیماری قلبی عروقی، این تیم تخمین زد که 77.5 درصد موارد زوال عقل (404) مربوط به آلزایمر است. هنگامی که آن ها الگوی خواب را فقط در آن گروه بررسی کردند، میزان خطر مشابه بود.

کلیر سیکستون، مدیر برنامه های علمی و اطلاع رسانی در انجمن آلزایمر گفت: “خواب یکی از عوامل خطر بالقوه مرتبط با زوال عقل است، اما تنها عامل آن نیست.” او پیشنهاد می کند که فقط بر روی یک عامل تمرکز نکنید. بلکه سعی کنید یک سبک زندگی سالم ایجاد کنید که واقعاً بتواند به جلوگیری از زوال عقل کمک کند. رژیم غذایی مغذی، فعالیت بدنی و تعامل اجتماعی نیز با سلامت بهتر مغز ارتباط دارد.”

بیشتر بخوانید: چگونه در طول همه گیری کرونا از سلامت روان خود مراقبت کنیم؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.