فاصله روانشناختی چیست؟

فاصله گذاری رواشناختی

ما اغلب خود را در موقعیت هایی می یابیم که نمی توانیم تصویر بزرگتری از آن موقعیت را در آن لحظه ببینیم. به عنوان مثال، در مواردی که احساس استرس، اضطراب، غم یا عصبانیت شدید داریم، درک عواقب این رویداد خاص می تواند چالش برانگیز باشد. برای کمک به خود، می توانیم از روش فاصله گیری روانشناختی استفاده کنیم.

منظور از مفهوم فاصله روانشناختی، توصیف توانایی ما در “تأمل کردن و بررسی محیط بدون پاسخ فوری، و تفکر در مسیر عمل به جای تحت سلطه شرایط لحظه ای قرار گرفتن” است.

سه جریان اصلی در زمینه تحقیق موجود در مورد فاصله روانشناختی وجود دارد:

  • فاصله روانشناختی می تواند به فاصله زمانی حوادث در زمان اشاره داشته باشد. به عنوان مثال، با وقایع در آینده دور به طور متفاوتی نسبت به وقایع در آینده نزدیک، رفتار می شود.
  • فاصله روانشناختی توانایی ما را در جدا کردن خودمان از افرادی که دوستشان نداریم، توصیف می کند. به طور خاص، ما بین خود و شخص دیگری که برایمان ناخوشایند است، فاصله ایجاد می کنیم.
  • فاصله روانشناختی ریشه در روانشناسی رشد دارد، و این مسأله را که چگونه کودکان بین اعمال و محیط اطراف خود فاصله ایجاد می کنند، توصیف می کند.

جریان اول و سوم با هم مسأله یکسانی را پیشنهاد می کنند: با افزایش فاصله بین خود و چیز یا شخص دیگری می توانیم نحوه برخورد و تفکر در مورد وضعیت فعلی را تغییر دهیم.

بنابراین، فاصله روانشناختی یک تکنیک روانشناختی است که در آن از موقعیت یا شرایطی فاصله می گیریم تا بتوانیم چشم اندازی از شرایط کلی به دست آوریم.

دستیابی به یک چشم انداز از طریق فاصله گیری روانشناختی می تواند به نتایج مختلفی اشاره داشته باشد.

به عنوان مثال، داشتن چشم انداز می تواند به جنبه های طولانی مدت برنامه ریزی اشاره داشته باشد. با کسب چشم انداز، بهتر می توانیم اهدافمان را تعریف کنیم، و کارهای خود را سر موعد انجام می دهیم.

داشتن چشم انداز همچنین می تواند به تضعیف احساسات منفی اشاره داشته باشد. به عنوان مثال، شریک زندگی شما ممکن است کاری کند که خون شما به جوش بیاید. با این حال، وقتی فاصله روانشناختی پیدا می کنید، ممکن است متوجه شوید که رفتار او واکنش احساسی شدیدی را که نسبت به او دارید، توجیه نمی کند.

به طور خلاصه، فاصله روانشناختی مانند یک عدسی با زاویه باز عمل می کند. این کار به ما اجازه می دهد از شدت تجربه منفی و بزرگ شده خود بکاهیم، تا بتوانیم وقایع و تجربیات را به عنوان بخشی از یک فرآیند گسترده تر ببینیم.

مزایای ایجاد فاصله روانشناختی

فاصله روانشناختی این امکان را به ما می دهد تا بین خود و شخص دیگر، رویداد یا منبع احساسات شدید فاصله یا فضا ایجاد کنیم.

ایجاد چشم انداز

با ایجاد فضا، می توانیم شرایط را به عبارتی انتزاعی تر تنظیم کنیم. به عنوان مثال، در حین مشاجره با همسرتان، ممکن است احساس کنید او به خاطر کاری که در حال انجام آن هستید از شما عصبانی است، در حالی که وقتی فضایی را ایجاد می کنید، شاید متوجه شوید همسرتان احساس می کند وقتی از چیزی شکایت می کند به او گوش نمی دهید.

پاسخ های مناسب

به علاوه، با ایجاد فضا و تجدیدنظر بیشتر در مورد رویدادها، می توانیم پاسخ مناسبی نسبت به شرایط موجود بدهیم. به عنوان مثال، پاسخ ما متوجه رویداد دقیق مورد نظر نخواهد بود، بلکه محتوای بیشتری از آن رویداد را در بر می گیرد.

تقویت خلاقیت

یکی از مزیت های ایجاد فاصله روانشناختی این است که به تقویت خلاقیت نیز کمک می کند. با فاصله گرفتن از یک مسئله ملموس تر و رسیدن به یک مسئله انتزاعی، می توانیم برخی از پارامترها یا مرزهایی را که محدود کننده راه حل های ما بوده اند نادیده بگیریم، و به جای آن یک راه حل خلاقانه پیدا کنیم.

تکنیک هایی برای ایجاد فاصله روانشناختی

فاصله گذاری روانشناختی
Pexels/ Distancing

اندکی وقفه ایجاد کنید

اولین روش مفید، ایجاد وقفه و به دست آوردن فاصله واقعی مکانی یا زمانی است. به عنوان مثال، در شرایطی که از نظر احساسی پر هستید (مانند مشاجره)، توصیه می شود 15 دقیقه استراحت کنید، یا آن فضا را ترک کرده و تنها باشید، به طور مثال می توانید قدم بزنید.

با خارج شدن از وضعیت فعلی و مختل سازی شدت لحظه ای وضعیت موجود، می توانید شرایط را از نو تنظیم کنید.

ماتریس آیزنهاور

هنگامی که احساس می کنید در حجم وسیعی از کارها غرق شده اید، از تکنیک ماتریس آیزنهاور استفاده کنید. در این روش، شما یک ماتریس 2 * 2 ایجاد می کنید. ستون ها با عنوان ضروری و کمتر ضروری و سطرها با عنوان مهم و کمتر مهم نام گذاری می شوند. سپس هر یک از کارهای خود را به یکی از سلول های داخل این ماتریس اختصاص دهید.

تکنیک ماتریس آیزنهاور به ما کمک می کند تا از اضطراب و استرس لحظه ای فاصله بگیریم و چشم اندازی به دست آوریم. وظایفی که در گروه کمتر مهم-کمتر ضروری قرار دارند، در حال حاضر نیازی به نگرانی ندارند، و به جای آن ها می توانید توجه خود را به وظایف موجود در سلول مهم-ضروری معطوف کنید.

از فاصله ای دورتر و با نگاهی کلی تر به خود بنگرید

هنگامی که در یک وضعیت احساسی پر فشار قرار دارید، سعی کنید از فاصله ای دورتر و با نگاهی کلی تر به خود بنگرید. با تغییر کانون نگاه خود از دید اول شخص به دید سوم شخص، می توانید برخی از واکنش های عاطفی و روانی فوری را که ممکن است تجربه کنید، مسکوت نگه دارید.

همچنین باعث می شود هنگام مشاهده شخص دیگری در موقعیت خود، در رفتار خود تجدید نظر کنید. اگر شخص دیگری را در همان وضعیت ببینید، در مورد رفتار او چه نظری خواهید داشت؟

با ایجاد چهار نوع فاصله روانشناختی – مکانی، زمانی، اجتماعی و فرضی – می توانید از تکنیک های ایجاد فاصله و کنترل مجدد زندگی خود استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: راه های تقویت اراده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.