واکنش مغز به جابجایی اشیاء

قابلیت “حافظه فعال بصری” بدون هیچ زحمتی احساس می شود، اما یک مطالعه جدید از دانشگاه MIT نشان می دهد که مغز برای ادامه روند سخت کار می کند، و واکنش مغز به جابجایی اشیاء متفاوت، اما جالب است. هر زمان که یک جسم اصلی به دلیل تغییر مکان یا تغییر مسیر چشمان ما از نظر دید ما جابجا می شود، مغز بلافاصله خاطره ای از آن را با رمزگذاری مجدد آن در میان سلول های عصبی در نیمکره دیگر مغز منتقل می کند.

این یافته که توسط متخصصان مغز و اعصاب در موسسه Picower یادگیری و حافظه در قسمت نورون منتشر شده است، از طریق آزمایش روی حیوانات توضیح می دهد که چگونه می توانیم چیزی را که برای ما مهم است با چشم خود ردیابی کنیم، اگرچه سیم کشی اساسی سیستم بینایی ما نیاز دارد تا  از چیزی که در سمت چپ مان می بینیم، در سمت راست مغز تصویر سازی کند، و همچنین چیزی را که در سمت راست خود می بینیم، در سمت چپ مغز پردازش کند.

اسکات برینکات، نویسنده ارشد مطالعه، محقق فوق دکترا در آزمایشگاه پروفسور ارل میلر معتقد است “شما باید بدانید که در دنیای واقعی اشیاء در کجا قرار دارند، صرف نظر از اینکه در یک لحظه به کجا نگاه می کنید، یا در آن لحظه خاص چه جهت گیری دارید. اما هر بار که چشم خود را به اطراف حرکت می دهید، تصویری که مغز شما از دنیای خارج می گیرد تغییر می کند.”

برینکات، میلر و همکارانش در آزمایشات خود مربوط به واکنش مغز به جابجایی اشیاء دریافتند که وقتی جسمی در میدان دید تغییر مکان می دهد، مغز به سرعت از تغییر قابل ملاحظه ای در هماهنگی فرکانس های موجی مغز استفاده می کند، تا اطلاعات حافظه را از یک طرف مغز به طرف دیگر هدایت کند. این انتقال که فقط در حد میلی ثانیه انجام می شود، گروه جدیدی از سلول های عصبی را برای ذخیره سازی حافظه در قشر پیش پیشانی نیمکره دیگر مغز به کار می گیرد. این گروه جدید از نورون ها شی را بر اساس موقعیت جدیدش رمزگذاری می کنند، اما مغز همچنان آن را به عنوان جسمی که قبلاً در میدان دید نیمکره دیگر بوده تشخیص می دهد.

میلر بر این باور است که این توانایی، یعنی به خاطر سپردن اینکه هر چیزی فارغ از اینکه مقابل چشمان ما به کدام طرف حرکت می کند همان است، چیزی است که به ما آزادی می دهد تا بتوانیم جایی را که نگاه می کنیم، کنترل کنیم. یک بازیکن خط حمله می تواند تصمیم بگیرد نگاه خود را از سمت چپ زمین به سمت راست تغییر دهد، بدون اینکه بلافاصله فراموش کند که بازیکن حریف سمت چپ هنوز در آن جا وجود دارد، حتی اگر تغییر وضعیت نگاه باعث تغییر اساسی در حوزه دید وی شود.

به گفته وی اگر ما چنین توانایی را نداشتیم، صرفا موجوداتی ساده بودیم که فقط می توانستیم در مقابل هر چیزی که در محیط زندگی به سمت ما می آید واکنش نشان دهیم، همین. وی افزود: اما از آنجا كه می توانیم همه چیز را در ذهن داشته باشیم، می توانیم بر آنچه انجام می دهیم، به صورت ارادی كنترل داشته باشیم. مجبور نیستیم به چیزی در همان لحظه واکنش نشان دهیم، می توانیم آن را برای بعد نگه داریم.

میدان دید
Google Images/ field of view

محققان در آزمایشگاه فعالیت صدها نورون در قشر پیش پیشانی هر دو نیمکره مغز را هنگام بازی حیوانات اندازه گیری کردند. آن ها مجبور بودند نگاه خود را به یک طرف صفحه بیندازند. زیرا تصویری از یک شی (به عنوان مثال یک موز) برای مدت کوتاهی در وسط صفحه ظاهر می شد. سپس برای بررسی واکنش مغز به جابجایی اشیاء، این جسم در یک طرف میدان دید آن ها ظاهر شد، و به دلیل سیم کشی مغز، در نیمکره دیگر مغز پردازش شد. حیوان باید تصویر را در ذهن داشته باشد، سپس تشخیص دهد که آیا تصویری که متعاقباً ارائه شده از یک شی متفاوت است (مثلاً یک سیب). در برخی از آزمایشات، در حالی که شی اصلی در حافظه فعال نگهداری می شد، از حیوانات خواسته شد تا نگاه خود را از یک طرف به طرف دیگر تغییر دهند، و به طور موثر به سمتی که تصویر ذخیره شده در حافظه در آن قرار دارد، تغییر می دادند.

حیوانات در یادآوری اینکه آیا تصاویر ارائه شده با تصاویر به خاطر سپرده شده مطابقت دارند یا نه، دقیق بودند. اما عملکرد آن ها در مواردی که مجبور بودند نگاه خود را تغییر دهند، اندکی خطا داشت. برینکات گفت این خطا نشان می دهد که همگام سازی با این تغییر برای مغز، آنطور که به نظر می رسد آسان نیست. به گفته وی، این اتفاق برای ما پیش پا افتاده است، اما ظاهراً چنین نیست.

این تیم برای تجزیه و تحلیل اندازه گیری های خود در مغز، یک برنامه کامپیوتری به نام رمزگشا را طراحی کردند، تا الگوهایی را در داده های خام فعالیت عصبی شناسایی کند که حافظه تصویر جسم را نشان می دهد. همانطور که انتظار می رفت، این تجزیه و تحلیل نشان داد که واکنش مغز به جابجایی اشیاء بدین صورت است که مغز اطلاعات مربوط به هر تصویر را در نیمکره مقابل میدان دید رمزگذاری می کند. اما جالب توجه تر اینکه نشان داد در مواردی که حیوانات نگاه خود به صفحه را تغییر می دهند، فعالیت عصبی اطلاعات حافظه منتقل شده از یک نیمکره مغز به نیمکره دیگر را رمزگذاری می کند.

بیشتر بخوانید: واکنش مغز در برابر نظرات دیگران چگونه است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.