مه مغزی یا اختلال فکری چیست

مه مغزی

مه مغزی می تواند نشانه تعدادی از بیماری ها باشد، و بر انواع فرآیندهای ذهنی از جمله حافظه و تمرکز تأثیر می گذارد.

این بیماری می تواند با بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS)، در دوران بارداری و در نتیجه عوامل سبک زندگی مانند استرس، کم خوابی یا رژیم غذایی ناسالم رخ دهد.

مه مغزی می تواند خسته کننده و گیج کننده باشد، اما راه هایی برای مقابله با آن وجود دارد.

در این مقاله درباره اینکه مه مغزی چیست و چه چیزی باعث ایجاد آن می شود بیشتر آشنا می شوید، و نکاتی در مورد نحوه مدیریت آن دریافت می کنید.

مه مغزی به چه معناست

مه مغزی می تواند این احساس را در فرد ایجاد کند که گویی فرآیندهای فکری، درک و به خاطر سپردن آن طور که باید کار نمی کند. و می تواند بر موارد زیر تأثیر بگذارد:

  • حافظه، شامل توانایی ذخیره و یادآوری اطلاعات
  • استفاده و درک زبان
  • توانایی پردازش و درک اطلاعات
  • مهارت های بصری و فضایی برای طراحی، تشخیص اشکال و حرکت در فضاها
  • توانایی محاسبه و انجام امور
  • توانایی عملکرد اجرایی برای سازماندهی، حل مشکلات و برنامه ریزی

اگر یک یا چند مورد از این عملکردها به طور مؤثر کار نکند، درک، تمرکز و به خاطر سپردن چیزها دشوار است. همچنین می تواند منجر به استرس و خستگی روحی شود.

علل بروز مه مغزی

شرایط مختلف می تواند منجر به مه مغزی شود که برخی از آن ها در این قسمت توضیح داده شده اند:

ام اس

افرادی که با ام اس زندگی می کنند ممکن است تغییراتی در توانایی تصمیم گیری، پردازش و به خاطر سپردن اطلاعات داشته باشند.

این تغییرات معمولاً خفیف تا متوسط هستند، و بر توانایی فرد برای زندگی مستقل تأثیر نمی گذارند. با این حال، می توانند منجر به درماندگی و داشتن مشکل در انجام کارهای روزانه مانند پیدا کردن کلید خانه یا خرید مواد غذایی شوند.

فیبرومیالژیا و سندرم خستگی مزمن

فیبرومیالژیا باعث ایجاد درد در سراسر بدن می شود، و می تواند بر تمرکز و حافظه فرد تأثیر بگذارد.

سندرم خستگی مزمن یکی دیگر از بیماری های مزمن یا طولانی مدت است. و می تواند منجر به خستگی شدید و مشکلات فکری شود.

افسردگی و استرس

افسردگی یک اختلال خلقی جدی است که بر نحوه فکر و احساس افراد تأثیر می گذارد. مشکلات مربوط به حافظه، تمرکز و تصمیم گیری می تواند به بروز مه مغزی کمک کند.

همچنین ممکن است مشکلاتی در خواب و کمبود انرژی وجود داشته باشد که می تواند تمرکز و انجام وظایف را دشوارتر کند.

استرس و اضطراب نیز می تواند تفکر درست را دشوار کند.

کم خونی فقر آهن

اگر گلبول های قرمز نتوانند اکسیژن کافی را به اندام ها و بافت های بدن برسانند، ممکن است فرد دچار خستگی روحی و جسمی و علائم دیگری مانند تنگی نفس و مه مغزی شود.

تغییرات هورمونی

تغییرات در سطح هورمون فرد می تواند بر عملکرد مغز او، به ویژه در دوران بارداری یا یائسگی تأثیر بگذارد.

یک مطالعه کوچک در سال 2013 نشان داد که تغییرات هورمونی در دوران یائسگی باعث می شود زنان نتوانند اطلاعات جدید را به خاطر بسپارند، و توجه خود را به کارهای چالش برانگیز متمرکز کنند.

کم کاری تیروئید و تیروئیدیت هاشیموتو می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود. مشکلات حافظه و تفکر مشابه مه مغزی در اختلالات تیروئید شایع است.

سندرم تاکی کاردی وضعیتی

برخی از افراد هنگام ایستادن دچار تغییراتی غیرعادی در ضربان قلب و فشار خون می شوند، وضعیتی که پزشکان آن را سندرم تاکی کاردی وضعیتی می نامند.

در مطالعه ای در سال 2013 گزارش شد که نوجوانان مبتلا به سندرم تاکی کاردی وضعیتی می گویند اغلب علائم مه مغزی مانند سردرگمی، فراموشی، مشکل در تمرکز، تفکر و برقراری ارتباط را دارند.

بیماری آلزایمر

آلزایمر و انواع دیگر زوال عقل می توانند علائم مه مغزی را شامل شوند.

آلزایمر زمانی رخ می دهد که پلاک های پروتئین در مغز فرد تجمع می یابد. این تجمع بر عملکرد مغز، با علائم مختلف شناختی و علائم دیگر تأثیر می گذارد.

آپنه خواب

در هنگام خواب، ماهیچه های پشت گلو شل می شوند. گاهی اوقات، چنین چیزی می تواند منجر به مشکل در تنفس افراد در شب شود.

اگر فردی دچار وقفه تنفسی شبانه شود و کیفیت خواب او مختل شود، ممکن است دچار آپنه خواب شود. درمان آپنه خواب ممکن است مه مغزی را بهبود بخشد.

اضافه وزن بیش از حد

افراد دارای اضافه وزن بیش از حد نیز ممکن است دچار مه مغزی شوند. دانشمندان معتقدند ممکن است بین مه مغزی، چاقی و ورم، که از ویژگی های چاقی مفرط است، ارتباطی وجود داشته باشد.

داروها

برخی از داروها می توانند بر عملکرد ذهنی فرد تأثیر بگذارند. این داروها عبارتند از:

  • داروهای شیمی درمانی
  • قرص های خواب آور
  • داروهای ضد اضطراب
  • برخی داروهای مسکن
  • استاتین ها
  • کورتیکواستروئیدها

افراد ممکن است مایل باشند با پزشک خود در مورد عوارض جانبی نامطلوبی که از داروهای مصرفی خود تجربه می کنند، صحبت کنند. اگر نمی توان دارو را تغییر داد، پزشک می تواند به فرد کمک کند تا راهکارهای مقابله با مه مغزی را توسعه دهد.

سبک زندگی

مه مغزی می تواند ناشی از فاکتورهای مؤثر در سبک زندگی باشد، مانند:

  • مشغله زیاد و نداشتن زمان کافی برای استراحت
  • استرس
  • کمبود خواب
  • رژیم غذایی نامناسب
  • یک سبک زندگی بی تحرک

نحوه غلبه بر مه مغزی

مه مغزی
Pexels/ Brain Fog

گاهی اوقات تغییر در سبک زندگی می تواند به فرد کمک کند تا بر این مشکلات غلبه کند.

رژیم غذایی

تغییر در رژیم غذایی می تواند سطح انرژی فرد را افزایش داده، و تمرکز ذهنی او را بهبود بخشد.

رژیم غذایی که تمرکز زیادی بر غذاهای فرآوری شده و سرشار از چربی ها و قندهای ناسالم دارد، ممکن است به بروز مه مغزی کمک کند.

جایگزینی این غذاها با میوه های تازه، سبزیجات و سایر غذاهای تازه و گیاهی ممکن است به تفکر درست تر کمک کند.

غذاهایی که حاوی انواع ویتامین های A, B, C, D و روغن های امگا-3 هستند نیز ممکن است برای عملکرد مغز مفید باشند.

افراد همچنین باید برای جلوگیری از کم آبی بدن مایعات کافی بنوشند. اما باید مصرف کافئین و الکل را محدود کنند، زیرا می تواند بر سطح خواب و انرژی تأثیر بگذارد.

ورزش

مطالعه ای که در سال 2018 انجام شد، نشان داد که فعالیت های بدنی می تواند از نظر جسمی و روانی برای مغز مفید باشد. محققان ورزش را برای بهبود توانایی تفکر و خلق و خو توصیه می کنند.

دستورالعمل های فعلی به بزرگسالان توصیه می کند که هفته ای 150 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط یا 75 دقیقه در هفته فعالیت شدید، و همچنین تمریناتی برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری انجام دهند.

خواب مناسب و کاهش استرس

عادت های سلامت محور مربوط به خواب، از جمله زمان خواب منظم و گذاشتن دستگاه های تلفن همراه در اتاق دیگر را تمرین کنید.

سرگرمی و گذراندن وقت با خانواده و دوستان برای کاهش استرس را حتما در نظر بگیرید.

ذهن آگاهی را تمرین کنید، زیرا می تواند آرامش و خودآگاهی را بهبود بخشد.

بیشتر بخوانید: در مورد آتروفی مغز چه می دانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.