عصب شناسی قدرشناسی

قدرشناسی

قدرشناسی در فلسفه و فرهنگ های باستان  قابل توجه بوده است. به عنوان مثال، در فرهنگ روم، سیسرو از قدردانی به عنوان “مادر” تمام احساسات انسان یاد کرده است. با این وجود، قدردانی به عنوان حوزه ای از تحقیقات عصب روانشناختی، تا دو دهه گذشته موضوعی نادری بوده که محققان توجه زیادی به آن نمی کردند. در این مقاله در مورد عصب شناسی قدرشناسی و ارتباط آن با مغز صحبت خواهیم کرد.

قدرشناسی و مغز

مکانیسم های عصبی که مسئول احساس قدردانی هستند توجه ها را به خود جلب کرده اند. مطالعات نشان داده است که در سطح مغز، قضاوت های اخلاقی مربوط به احساس قدرشناسی در قشر قدامی گیجگاهی راست برانگیخته می شود.

در همان مطالعه، مشخص شد دلیل اینکه بعضی از ما به طور طبیعی بیش از دیگران سپاسگزار هستیم، تفاوت های پ شیمیایی عصبی در سیستم عصبی مرکزی است. افرادی که ابراز قدردانی و احساس شکر می کنند، حجم بیشتری از ماده خاکستری در شکنج گیجگاهی تحتانی راست خود دارند.

قدردانی و انتقال دهنده های عصبی

امیلی فلچر بنیانگذار سایت معروف آموزش مدیتیشن Ziva، در یکی از انتشارات خود از قدردانی به عنوان “ضد افسردگی طبیعی” نام برد. وقتی شکرگزاری به طور روزانه تمرین می شود، اثرات آن می تواند تقریباً مشابه با داروها باشد. قدرشناسی احساس شادی و رضایت طولانی مدت ایجاد می کند، که اساس فیزیولوژیکی آن در سطح انتقال دهنده عصبی است.

هنگامی که ما قدردانی می کنیم و همان را دریافت می کنیم، مغز ما دوپامین و سروتونین -دو انتقال دهنده عصبی حیاتی که مسئول احساسات ما هستند- آزاد می کند و باعث می شود احساس خوبی داشته باشیم. دوپامین و سروتونین بلافاصله روحیه ما را افزایش می دهند و باعث می شوند از درون احساس خوشحالی کنیم.

با تمرین آگاهانه شکرگزاری روزمره، می توانیم به این مسیرهای عصبی کمک کنیم تا خود را تقویت کرده و درنهایت ماهیتی مثبت و سپاسگزار در درون ما ایجاد کنند.

قدرشناسی و روانشناسی اجتماعی

قدرشناسی یک جنبه اجتماعی دارد که در آن اعتقاد بر این است که شکرگزاری یک احساس اجتماعی است. روانشناسان اجتماعی معتقدند که این امر با درک آنچه ما برای دیگران و دیگران نیز برای ما انجام داده اند، درهم آمیخته است.

به گفته آن ها، قدردانی احساسی است که مستقیماً ساختار و پایداری پیوندهای اجتماعی را هدف قرار می دهد، و پاسخ های اجتماعی را در آینده تقویت می کند.

قدرشناسی چگونه بر مغز تأثیر می گذارد

“این خوشحالی نیست که برای ما قدردانی به همراه دارد. بلکه این قدردانی است که باعث خوشحالی ما می شود.”

قدرشناسی ممکن است یک حرکت یا گروهی از کلمات مهربانانه باشد که ما از دیگران می گیریم یا به آن ها انتقال می دهیم. اما این مبادله های ساده شکرگزاری تا حد زیادی در عملکرد کلی بیولوژیکی ما، به ویژه مغز و سیستم عصبی  تأثیر می گذارد. تأثیر شکرگزاری بر روی مغز طولانی مدت است.

علاوه بر تقویت عشق به خود و همدلی، قدردانی به طور قابل توجهی بر عملکرد بدن و بیماری های روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی تأثیر می گذارد.

قدرشناسی احساسات سمی را آزاد می کند

سیستم لیمبیک بخشی از مغز است که مسئول تمام تجربیات عاطفی است. این بخش شامل تالاموس، هیپوتالاموس، آمیگدالا، هیپوکامپ و شکنج کمربندی است. مطالعات نشان داده است که هیپوکامپ و آمیگدالا، دو موقعیت اصلی تنظیم کننده احساسات، حافظه و عملکرد بدن، با احساس سپاسگزاری فعال می شوند.

شواهد محکم ثابت کرده اند آنچه که ما “عواطف” یا “احساسات” می نامیم، فعالیت های عصبی در مناطق نئوکورتیکال مغز است. مطالعه ای که بر روی افرادی که به دنبال دستورالعمل های بهداشت روان بودند انجام شد، نشان داد که شرکت کنندگان در گروهی که علاوه بر جلسات مشاوره منظم، نامه های سپاسگزارانه می نوشتند، احساس بهتری داشتند و زودتر بهبود می یافتند.

در گروه دیگر این مطالعه که از آن ها خواسته شده بود به جای نوشتن نامه های سپاسگزارانه تجربیات منفی خود را بیان کنند، احساس اضطراب و افسردگی گزارش شده است.

قدرشناسی باعث کاهش درد می شود

مطالعه ای که در مورد ارزیابی تأثیر شکرگزاری بر بهزیستی جسمی انجام شد، نشان داد که علائم درد در 16٪ از بیمارانی که یک ژورنال قدرشناسی داشتند کاهش یافته، و آن ها تمایل بیشتری به کار و همکاری با روش درمانی داشتند. در جستجوی علت عمیق تر مشخص شد که قدرشناسی با تنظیم سطح دوپامین، سرزندگی بیشتری در ما ایجاد می کند، در نتیجه احساس ذهنی درد کاهش می یابد.

قدرشناسی کیفیت خواب را بهبود می بخشد

مطالعات نشان داده است که دریافت و نمایش اعمال ساده مهربانی، هیپوتالاموس را فعال کرده، و بدین ترتیب کلیه مکانیسم های بدن مانند خواب را که توسط هیپوتالاموس کنترل می شوند، تنظیم می کند.

تنظیم هیپوتالاموس که توسط شکرگزاری ایجاد می شود به ما کمک می کند تا هر روز به طور طبیعی خواب عمیق تر و سالم تری داشته باشیم. مغزی که پر از لطف و مهربانی است، به احتمال زیاد بهتر می خوابد و هر روز صبح با طراوت و انرژی از خواب بیدار می شود.

قدردانی به تنظیم استرس کمک می کند

مک کریتی و همکارانش ، در یکی از مطالعات خود در مورد شکرگزاری و قدردانی، دریافتند که شرکت کنندگانی که احساس قدردانی می کنند، کاهش قابل توجهی در سطح کورتیزول یا هورمون استرس نشان دادند. آن ها عملکرد قلبی بهتری داشتند، و در برابر مشکلات عاطفی و تجارب منفی مقاومت بیشتری داشتند.

مطالعات قابل توجه در طول سال ها این واقعیت را ثابت کرده است که با تمرین قدرشناسی می توانیم استرس خود را بهتر از دیگران کنترل کنیم. صرفاً با تأیید و قدردانی از چیزهای کوچک زندگی، می توانیم مغز خود را اصلاح کنیم تا با آگاهی بیشتر و درک وسیع تری با شرایط موجود کنار بیاید.

قدرشناسی، اضطراب و افسردگی را کاهش می دهد

با کاهش هورمون های استرس و مدیریت عملکرد سیستم عصبی خودمختار، قدردانی به طور قابل توجهی علائم افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد. در سطح شیمیایی عصبی، احساس قدردانی با افزایش در فرکانس عصبی قشر پیش پیشانی -بخشی از مغز که مسئول مدیریت احساسات منفی مانند احساس گناه، شرم و خشونت است- همراه است .

در نتیجه افرادی که یک ژورنال سپاسگزاری دارند، یا از عبارات کلامی برای آن استفاده می کنند، ذاتاً همدل تر و مثبت اندیش تر هستند.

آیا قدرشناسی مغز را تغییر می دهد

مرکز تحقیقات ذهن آگاهی UCLA اظهار داشت که سپاسگذاری ساختارهای عصبی مغز را تغییر می دهد، و باعث می شود احساس شادی و خوشنودی بیشتری داشته باشیم. وقتی دیگران کار خوبی برای ما انجام می دهند، احساس قدردانی و سپاسگزاری از آن ها باعث ترشح هورمون های ‘خوب’ می شود، و عملکرد موثر سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کند.

دانشمندان پیشنهاد داده اند كه تبادل قدردانی با فعال كردن مركز پاداش مغز، نگاه ما به دنیا و خودمان را تغییر می دهد.

دکتر الکس کورب، در کتاب مارپیچ رو به بالا اشاره کرد که قدرشناسی ما را مجبور می کند تا روی جنبه های مثبت زندگی تمرکز کنیم.

هنگامی که عبارات سپاسگزارانه را به دیگران انتقال می دهیم و متقابلا از دیگران دریافت می کنیم، مغز ما به طور خودکار به سمت توجه به داشته هایمان و ایجاد انگیزه ذاتی و آگاهی قوی از زمان حال تغییر مسیر می دهد. همچنین، در سطح نوروشیمیایی سپاسگزاری به عنوان یک کاتالیزور برای انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین عمل می کند، که احساسات، اضطراب و پاسخ های استرس لحظه ای ما را مدیریت می کنند.

قدرشناسی
Pexels/ Gratitude

شادی، قدرشناسی و مغز

افراد قدرشناس می توانند به شادی و لذت بیشتری در زندگی روزمره خود برسند. همانطور که جی.کی چسترتون در تشبیه معروف خود ذکر کرده است، جستجوی خوشبختی واقعی تقریباً همانند زراعت است. ما زمانی نتیجه مطلوب خواهیم گرفت که بذرها را به درستی تغذیه کرده و پرورش دهیم. تأثیرات تمرین قدرشناسی فوری نیست، و به طور جادویی ظاهر نمی شود. اما هنگامی که شروع شد، سپاسگزاری تا سال ها بر سلامت جسمی و روانی ما تأثیر می گذارد.

ما می دانیم که چگونه قدرشناسی را تجربه و ابراز کنیم. تنها چیزی که گاهی اوقات به آن نیاز داریم کمی فشار یا یادآوری قدرت و اهمیت تمرینات قدرشناسی است. دکتر آمیت کومار در تحقیقات اخیر خود درباره تمرینات قدرشناسی واقعیت جالبی را نشان داد.

در این مطالعه، از شرکت کنندگان خواسته شد که یادداشت هایی برای افرادی بنویسند که در زندگی آن ها اهمیت زیادی دارند، به عنوان مثال معلمان، همسر یا دوستان آن ها. و این یادداشت ها برگه های کوچکی نبودند که روی آن ها “متشکرم” نوشته شده بود. آن ها باید دقیق تر و عمیق تر می بودند. با کمال تعجب، شرکت کنندگان توانستند در کمتر از پنج دقیقه نوشتن یادداشت های طولانی قدرشناسانه را به پایان برسانند، و پس از انجام این کار احساس رضایت خود را اعلام کردند.

افراد ناخشنود بیشتر به ضعف خود متکی هستند، و با هویت خود مبارزه می کنند. ما باید شک به خودمان را متوقف کرده و شروع به بزرگداشت دستاوردهای خود کنیم.

قدرشناسی چگونه بر سلامت روان تأثیر می گذارد

دکتر ایمونز، در مطالعات خود در مورد تأثیرات چشمگیر قدردانی بر سلامت روان نشان داد:

  • تمرین قدرشناسی، بیماری های قلبی، التهاب ها و تخریب عصبی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد
  • ژورنال نویسی و سپاسگزاری روزانه می تواند به افرادی که با افسردگی، اضطراب و فرسودگی شغلی مبارزه می کنند، کمک کند
  • نوشتن نامه های تشکرآمیز باعث ایجاد امیدواری می شود، و در بیماران خودکشی گرا و کسانی که با بیماری های لاعلاج مبارزه می کنند، تاثیر مثبت می گذارد
  • قدرشناسی چرخه خواب و بیداری و روحیه افراد را بهبود می بخشد. همچنین به افراد مبتلا به بی خوابی، سوء مصرف مواد و اختلالات خوردن کمک می کند.

تمرین قدردانی مترادف ابراز احساساتمان نسبت به دیگران و خودمان است. با کلمات ساده محبت آمیز و تحسین کننده، نه تنها حال دیگران را خوب می کنیم، بلکه احساس بهتری نسبت به خود و زندگی مان پیدا داریم. قدردانی عبارت است از داشتن احساس درست، در مورد چیزهای درست و در زمان مناسب.

بیشتر بخوانید: در مورد چروفوبیا یا ترس غیرمنطقی از شادی چه می دانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.