احتمال کاهش حجم ماده خاکستری مغز در پی بیماری کووید-19

ماده خاکستری مغز

مطالعه ای در مورد بیماری کووید-19 نشان داد حجم ماده خاکستری در لوب پیشانی مغز بیمارانی که برای درمان به اکسیژن نیاز داشتند در مقایسه با بیمارانی که نیازی به اکسیژن اضافی نداشتند، کمتر بوده است.

کاهش ماده خاکستری در لوب پیشانی نیز با ناتوانی شدیدتری تا 6 ماه پس از بهبودی از کرونا ارتباط داشت.

بیمارانی که تب را تجربه کرده بودند، حجم ماده خاکستری کمتری در لوب گیجگاهی در مقایسه با افرادی که تب جزو علائم آن ها نبود، داشتند.

با این حال، این مطالعه کوچک بود. بنابراین دانشمندان برای تأیید نتایج باید تحقیقات بیشتری انجام دهند.

همه داده ها و آمارها بر اساس اطلاعات عمومی موجود در زمان انتشار است. برخی از اطلاعات ممکن است قدیمی و غیر قابل استفاده باشند.

حدود 15 درصد از بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان عوارض عصبی را تجربه می کنند. علائم، که بیشتر در بیماران مبتلای شدید شایع است، شامل اختلال هوشیاری، گیجی و آشفتگی است.

با این حال، اثرات فیزیکی ویروس کرونا بر مغز به درستی درک نشده است.

در یک مطالعه جدید، محققان به رهبری دانشگاه ایالتی جورجیا در آتلانتا، سی تی اسکن های بیماران تحت ارزیابی علائم عصبی را در بیمارستانی تخصصی در برشیای ایتالیا مورد بررسی قرار دادند.

این تیم میزان ماده خاکستری را که بیشتر شامل جسم سلولی نورون ها در لایه بیرونی یا قشر مغز بیماران است، ارزیابی کردند. از مجموع 120 بیمار، 58 نفر مبتلا به بیماری کووید-19 بودند، در حالی که 62 نفر مبتلا نبودند. این تیم دو گروه را از نظر سن، جنس و سایر بیماری ها مقایسه کردند.

در حالی که محققان تفاوت قابل توجهی در حجم ماده خاکستری مغز بین دو گروه پیدا نکردند، با این حال تفاوت هایی را بین بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 به دست آوردند.

ماده خاکستری در لوب های پیشانی مغز کسانی که به اکسیژن درمانی نیاز داشتند، در مقایسه با کسانی که نیازی به اکسیژن نداشتند، کاهش یافته بودند.

حجم کمتر ماده خاکستری در نواحی پیشانی نیز با ناتوانی شدیدتری تا 6 ماه پس از ترخیص از بیمارستان ارتباط داشت – که محققان آن را در مقیاس اصلاح شده رانکین اندازه گیری کردند.

علاوه بر این، ماده خاکستری در لوب های گیجگاهی مغز بیمارانی که در طول بیماری کووید-19 دچار تب شده بودند، در مقایسه با افرادی که این علامت را نداشتند، کاهش یافته بود.

کووید-19
Pexels/ COVID-19

تغییرات خلقی

این مطالعه نشان داد که کاهش ماده خاکستری در قسمت های پیشانی مغز با آشفتگی همراه است، و ممکن است زمینه ساز تغییرات خلقی باشد که بیماران بهبودیافته اغلب تجربه می کنند.

وینس کالهون، نویسنده ارشد مرکز سه نهادی تحقیقات فرا ملی در تصویربرداری عصبی و علوم داده و استاد روانشناسی در ایالت جورجیا می گوید: “عوارض عصبی به طور فزاینده ای در بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 ثبت می شود.”

وی می افزاید: “کاهش ماده خاکستری در سایر اختلالات خلقی مانند اسکیزوفرنی نیز دیده شده است، و احتمالاً با نحوه تأثیر ماده خاکستری بر عملکرد نورون ها مرتبط است.”

نویسندگان مطالعه پیشنهاد می کنند که در آینده، محققان می توانند از تغییرات ماده خاکستری در لوب پیشانی و گیجگاهی برای تعیین پیش شناخت طولانی مدت بیماران یا ارزیابی گزینه های درمانی استفاده کنند.

همه این ارتباطات حتی بعد از اینکه محققان بیماری مغزی-رگی را در نظر گرفتند، از نظر آماری قابل توجه بود. بیماری های مغزی-رگی عروق خونی سر، دیابت و فشار خون را تحت تأثیر قرار می دهند.

محققان بر این باورند که عفونت ممکن است به دلیل تب یا کمبود اکسیژن، به طور غیر مستقیم به مناطق مشخص شده مغز آسیب برساند.

از نویسنده اصلی، کوایکای دوآن، این سؤال پرسیده شد که آیا یک عامل از پیش موجود مانند داشتن وزن اضافی، ممکن است دسترسی اکسیژن به مغز بیماران مبتلا به کووید-19 را کاهش داده و باعث تغییرات در ماده خاکستری مغز شده باشد.

دوان در پاسخ به این سؤال گفته: “متأسفانه، ما قد و وزن افراد مورد مطالعه را به طور معمول برای این مطالعه، و به دست آوردن شاخص جرم بدن جمع آوری نکردیم.”

بنابراین، نمی توانیم این احتمال را که تفاوت های مشاهده شده در ماده خاکستری ناشی از وجود اضافه وزن یا چاقی بوده است، رد کنیم.

محدودیت های کلیدی تحقیق

این مطالعه به جای یک سری اسکن در طول زمان، از یک تصویر لحظه ای از مغز هر بیمار استفاده کرده است. بنابراین نمی تواند ثابت کند که بیماری کووید-19 در واقع باعث ایجاد هر گونه تغییری شده است. بلکه فقط ارتباط بین مقدار ماده خاکستری مغز و عواملی مانند اکسیژن و تب را نشان داد.

علاوه بر این، تعداد کمی از افراد در هر زیر گروه از بیماران وجود داشت، که اعتبار و قابلیت اطمینان یافته ها را محدود می کند.

دانشمندان در مقاله خود برخی دیگر از محدودیت های مهم را تصدیق می کنند.

آن ها گفته اند: “در حالی که بیمارستان ها به طور معمول از تصاویر سی تی اسکن برای تشخیص بیماران استفاده می کنند، ممکن است این اسکن ها به طور کافی تغییرات ظریف در حجم ماده خاکستری را ثبت نکنند.”

این مسأله ممکن است توضیح دهد که چرا این مطالعه هیچ تفاوتی در هیچ یک از این مناطق مغزی بین بیماران مبتلا به کرونا و افراد بدون این بیماری پیدا نکرد.

توضیح دیگر ممکن است این باشد که برخی از تغییرات زمانی که متخصصان سی تی اسکن را انجام داده اند، رخ نداده است، و به طور متوسط 4-5 روز پس از تشخیص دیده شده اند.

نویسندگان یادآور می شوند که دو مطالعه قبلی که تفاوت های ماده خاکستری را بین بیماران مبتلا به کرونا و گروه کنترلی تشخیص داده بودند، شامل اسکن ام آر آی در حدود 54 و 90 روز پس از تشخیص بود.

در نهایت، محققان هشدار می دهند که یافته های آن ها فقط در مورد بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 بستری در بیمارستان که عوارض عصبی را تجربه می کنند، صدق می کند.

آن ها امیدوارند که در آینده مطالعه خود را بر روی گروه بزرگ تری از بیماران، از جمله گروه های مختلف بیماران مبتلا به بیماری کووید-19، تکرار کنند. آن ها همچنین مایلند اطلاعات مربوط به انواع مختلف اسکن مغزی را در نظر بگیرند.

بیشتر بخوانید: مه مغزی یا اختلال فکری چیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.