شاید برای هر کسی و حتی شما پیش آمده که اخیرا اتفاق ناگواری برایتان رخ داده باشد. به طور مثال، از دست دادن عزیزی، و جای خالی آن باعث شده تا احساس گم گشته بودن داشته باشید، و این جهان جای بی ارزش برایتان باشد. یا ذهنتان آشفته و غیر متمرکز است. و برای فعال تر بودن، و پیشبرد هر چیزی به روشی معنی دار در تلاش هستید. افراد دیگر نیز شرایط مشابهی را توصیف می کنند. زیرا همه ما این بیماری همه گیر، این فروپاشی اقتصادی، و این بیدار شدن در عمق بی عدالتی های نژادی را تجربه می کنیم. هیچ کدام از ما واقعاً دوست نداریم همه اینها را حس کنیم. این ها همگی باعث نگرانی ما می شوند. بنابراین برای رهایی از این احساسات چه باید کرد؟
انگیزه غریزی انسان ها، آن ها را به سمت برنامه ریزی، انجام فهرست کارهای روزانه و برنامه ریزی مسیر خود برای بهره وری، دستیابی به اهداف و پیشرفت رو به جلو می راند. اما یک انگیزه مخالف، یک صدای ساکت تر، عمیق تر و حتی ترسناک تر وجود دارد: همه چیز را تعطیل کنید.
حداقل برای مدتی، ناراحتی، از دست دادن، و تغییر را احساس کنید. غرق شدن در ناراحتی ناشی از جلو نرفتن، و انجام نشدن کارها. به طرز عجیبی، پیشرفت نکردن خود، می تواند نوع خاصی از خود بهره وری باشد. در حقیقت، چیزی مثمر ثمر در حال رویدادن است، فقط کنترل آن در دست ما نیست.
در این لحظه، تعطیل کردن همه چیزمهم است. به نظر این همان چیزی است که باید برای رشد احساس کنیم، و به خودمان اجازه دهیم تا در فضای آستانه ای مکث کنیم، و در مورد سؤالی که این لحظه در ذهن خود داریم، کمی درنگ کنیم:
چگونه می توانم به خودم اجازه دهم تا تغییر کنم؟
همه ما به شجاعت عاطفی نیاز داریم زیرا خواستن تغییر به این معنی است که باید قبول کنیم و بپذیریم که تحت کنترل نیستیم و نمی دانیم. دو موردی که به واسطه آن ها بسیاری از ما زندگی خود را صرف تلاش و دستیابی و رقابت و موفقیت در کار می کنیم تا از پذیرش خودداری کنیم.
در این قسمت گزینه دیگری وجود دارد که برای من جواب داده است: تعطیل کردن همه چیز. یا حداقل، کم کاری کردن. چند روش وجود دارد که آن ها را وارد فضای انجام ندادن چیزی کرده ام، که ممکن است بخواهید آن ها را امتحان کنید:
زمان
از برنامه کاری خود دور شوید. به معنای واقعی کلمه، همه چیز را تعطیل کنید، و فضا را برای هیچ چیزی رها کنید. زمان نوشتن یا حتی زمان تمرکز برای کار کردن نیست. این لحظات را با مشغله هایی مانند چک کردن ایمیل و لیست کارهای روزانه پر نکنید. به خودتان اجازه دهید تا از زمان خارج شوید. به خودتان فرصت گردش و وقت گذرانی بدهید.
افکارتان
اجازه دهید ذهنتان از موضوعات کمی دور شود. وقتی برای دویدن رفته اید، به هیچ پادکست یا حتی موسیقی گوش نکنید، فقط بدوید. وقتی لباس ها را در لباسشویی قرار می دهید، فقط این کار را بکنید. در واقع همه چیز تعطیل!– زیرا نتیجه فکر کردن، کنترل بیشتر، فشار بیشتر، و تقاضای بیشتر است. درعوض، اجازه دهید ذهن شما به هر کجا که می خواهد برود، و توجه کنید که به کجا می رود.
روابطتان
اگر به استراحت و دوری از افراد دیگر نیاز دارید، پس این کار را انجام دهید. شاید دوستان دوست داشتنی و دلسوزى دارید که از شما می خواهند تا با آن ها به پیاده روی و گردش بروید. حقیقت را به آنها بگویید: شما را خیلی دوست دارم، اما اکنون می خواهم خودم به تنهایی برای پیاده روی بروم. آنها می فهمند.
همچنین اگر می خواهید در کنار افراد دیگر باشید، سعی کنید این کار را با کنجکاوی و آسیب پذیری انجام دهید، بدون اینکه تلاش خود را هدر دهید. اگر به آن ها گوش می دهید، قضاوت نکنید، مشکلات آن هارا حل نکنید، یا آن ها را نصیحت نکنید. فقط مطمئن باشید که حضور شما کافی است. و اگر این شما هستید که صحبت می کنید، از طرف مقابل خود بخواهید که فقط به شما گوش دهد. می توانید به آنها بگویید، “من مشاوره ای نمی خواهم، فقط می خواهم آنچه را که برای من اتفاق افتاده با شما به اشتراک بگذارم.” این کار به نفع خود آن ها نیز خواهد بود، زیرا آن ها را از اینكه مجبور به دانستن چیزی باشند، یا به دنبال یافتن راه حلی برای شما باشند، رها می کنید.
وقتی توقعات خود را از زمان، افکار و روابط خود کم کرده، و همه چیز را تعطیل می کنید، در حال کم کردن سرعت خود هستید، فشار وارده بر خود را کاهش می دهید و فضایی به وجود می آورید، تا احساساتتان ایجاد شوند. شاید اشک، خنده، کسالت یا دلخوری، شاید احساس استرس از عدم انجام کارها، یا ترس از دست دادن اطرافیان احساسات شما باشند. و شاید احساس شادی کنید، و این ممکن است کمی ترسناک باشد.
همه چیز را با شجاعت و بدون سرکوب، انکار یا حواس پرتی احساس کنید. به بدن، ذهن و روحیه خود فضای کافی دهید تا دوباره سازماندهی شوند. اطمینان داشته باشید که اتفاق مهمی رخ می دهد – مطمئن باشید که در طرف دیگر چیزهای خوبی وجود دارد – حتی اگر در مورد آن هیچ اطلاعی ندارید.
امیدوارم که بتوانید برای مدتی در این فضا باشید، و همه چیز را تعطیل کنید، زیرا به خودتانن فرصت خواهید داد تا بفهمید چه کسی هستید و خواهید بود.
بیشتر بخوانید: احساسات منفی چگونه بر ما تأثیر می گذارند
